Hoofdstuk 2
________________________________________________________________________
Eerste contact met de stemmen
Mijn eerste contact met het EVP-verschijnsel dateert van 1972. Ik was in
die tijd lid van SCEPP (StudieCentrum Experimentele Parapsychologie) te
Amsterdam en tijdens een symposium daarvan gaf de bekende parapsycholoog
Prof. Hans Bender een lezing over o.a. recent onderzoek naar paranormale
stemmen-verschijnselen, die hij had geconstateerd bij Friedrich Jürgenson
in 1970.
Hoewel ik aanvankelijk vrij sceptisch tegenover deze stemmen stond,
realiseerde ik mij terdege dat deze befaamde parapsycholoog zijn naam en
reputatie op het spel zette door de realiteit van dit verschijnsel aan te
nemen.
Ik bestelde de boeken van Jürgenson en Konstantin Raudive, de Duitse
EVP-pionier. Daarbij werden ook langspeelplaten geleverd met hun
EVP-stemmen. Een aantal stemmen daarop was kristalhelder en met
eigenaardige intonaties, ritmes en markante karakteristieken. Dat was
mijn eerste boeiende confrontatie met deze merkwaardige paranormale
stemmen.
Spoedig na het lezen van deze boeken besloot ik zelf experimenten op dat
gebied te gaan ondernemen volgens hun aanwijzingen. Om dergelijke
opmerkelijke claims a priori naar het land der fantasie te verwijzen vond
ik al te gemakkelijk. Bovendien zou dat absoluut onwetenschappelijk en
bevooroordeeld zijn wanneer ik niet zelf deze experimenten nadeed! Pas dan
zou ik een genuanceerde mening daarover mogen hebben.
Aanvankelijk waren de resultaten van deze eerste microfoonopnames nihil en
uiterst ontmoedigend ! Ik begon in dat stadium al gedesillusioneerd te
twijfelen aan de oprechtheid van de experimentators. Totdat de NOS op 20
mei 1973 een documentaire uitzond over deze stemmenverschijnselen.
Diezelfde avond probeerde ik het nog eens, luisterde de band snel af en
hoorde niets... De volgende ochtend beluisterde ik nogmaals de tape en m’n
aandacht werd getrokken door een langgerekt geluid. Toen ik dat geluid
beter beluisterde met vertraagde snelheid verstond ik het ineens! Een
mannenstem zei met een vreemd ritme: “Ik wil je zo graag helpen!” Dat was
mijn eerste paranormale stem en best goed te verstaan! M’n gehoor moest
wel een beetje wennen en dit vergde in het begin wat concentratie, maar
het verstaan ging steeds beter in de loop der tijd.
Binnen een week kreeg ik in toenemende mate steeds meer stemmen op de
band, die antwoord gaven op mijn vragen, mij bij m’n naam noemden en
reageerden op de omstandigheden tijdens de opnames. Tegen het einde van
die week had ik ca 400 stemmen opgenomen, die technisch absoluut niet
verklaarbaar waren. Tijdens de microfoonopnames was het in het
opnamevertrek doodstil en door de “dialoog” die er ontegenzeggelijk was,
ook niet te verklaren als “inductiebeinvloeding” van de microfoon of
bandrecorder of door radioflarden uit de ether. Bovendien gebruikte ik
alleen microfoonopnames omdat dan tijdens de opnames gecontroleerd kon
worden of er geluiden te horen waren tijdens de opnames.
Opmerkelijk was dat de stemmen zichzelf al vanaf het begin der
experimenten steevast “doden”of “overledenen” noemden, die contact zochten
met de “aarde”! Dat terwijl ik eigenlijk verwachtte dat ik naar alle
waarschijnlijkheid
mijn eigen gedachten zou herkennen op de band. Dat was dus niet zo...!
Enkele stemvoorbeelden hiervan:
“contact
met de aarde!”
“overleden
ben ik!”
“contact
met de doden”
Een bijzonder duidelijke stem noemde mij "tovenaar", blijkbaar omdat ik zo
stemmen kon "toveren". Een andere EVP-stem noemt mij vervolgens bij mijn
naam en vermeldt dat hij ook stemmen kan toveren: "Hans, ik ga weer
toveren!"
“tovenaar!”
"Hans, ik ga weer toveren"
Ze vertelden dat ze mij konden “zien” en “voelen”
“ik zie
je, ik kan je voelen!”
Vaak noemden de stemmen deze verbinding een “telefoon”:
“telefoon!
Ik kan je horen!”
Zo zeggen de stemmen ook vaak dat ze me
"opbellen" of aan het bellen zijn:
"wij zijn de doden, we zitten je te bellen"
Ook gaven ze zelf de maximale stemkwaliteit aan die zij konden
leveren:
“een
betere stem kun je zo niet hebben”
Bij deze eerste EVP-experimenten in 1973 werd me al gauw duidelijk dat de
stemmen zelfstandige, los van mijn eigen bewustzijn opererende entiteiten
waren. Vaak werd ik met “U” aangesproken en ze voerden blijkbaar ook een
dialoog met elkaar over mij als experimentator. Vaak waren ook meerdere
stemmen te horen die enthousiast door elkaar aan het praten waren.
Zo zegt iemand tegen een andere entiteit: “ze kunnen dat praten opnemen”.
Bij een der eerste opnames is te horen: “hij gaat beginnen!” , waarmee
iemand de anderen waarschuwde oplettend te zijn.
“ze
kunnen dat praten opnemen”
“hij
gaat beginnen!”
Om deze stemmen zoveel mogelijk te testen, stelde ik ze allerlei vragen,
waar vrijwel altijd direkt antwoorden op werden gegeven. Zo vroeg ik eens:
“hoeveel is 5 x 7 ?”, waarop het antwoord “tien!” kwam. Na het afluisteren
van de band bleek mijn “7” ook te verstaan als: “2”. Blijkbaar werd ik
gewoon verkeerd verstaan! Een dergelijke fout zou mijn onderbewustzijn
nooit kunnen maken. Veel van dit soort reacties van hun kant deden mij in
de loop der tijd inzien dat ik te maken had met volstrekt buiten mijzelf
existerende “entiteiten”, geheel losstaand van mijn eigen
(onder)bewustzijn.
Voorbeelden hiervan o.a.:
“ik hoor
je Hans!”
“jij
hebt een zachte stem!”
Ook opmerkingen van de stemmen over zaken waar ik niets van af wist, deden
mij beseffen dat deze stemmenentiteiten helemaal niets met mijn
onderbewustzijn te maken hadden. Sterker nog: zij beschikten blijkbaar
over veel meer (ruimtelijke) informatie dan ik. Zo was ik op de ochtend
van 7 juli 2005 bezig met stemmenopnames. Ineens komt er tussen de andere
stemmen een emotionele mannenstem door die uitroept: "men laat ze trein
opblazen!!"
Pas uren later kwam op het journaal de eerste melding van een bomaanslag
op de Londense metro.
Pas toen besefte ik dat de stem blijkbaar hieraan refereerde! Deze
entiteit had dus vrijwel op hetzelfde moment dat de aanslag honderden
kilometers ver weg plaatsvond daar op een of andere manier kennis van
genomen.
Bovendien wist de stem ook nog tezelfdertijd blijkbaar dat iemand anders
de terroristen dit had opgedragen (“men laat ze”), informatie die pas
weken daarna naar buiten kwam.
“men
laat ze trein opblazen!!”
Dit soort spontane mededelingen van “ruimtelijke helderziendheid/
helderwetendheid” kwamen vaker voor. Zo ook toen er op het laboratorium
waar mijn zoon werkt brand in de ventilator uitbrak, kreeg ik een stem
door die vermeldde: “bij Maarten brand! ventilatie”. Pas ‘savonds toen hij
thuis kwam hoorde ik van dit voorval.
Aangezien ik bij mijzelf nooit enige vorm van paranormale begaafdheid heb
kunnen ontdekken (ik ben absoluut géén paragnost), sterkte mij dit wederom
in m’n overtuiging dat het EVP-fenomeen geheel los stond van mijn eigen
gedachten.
Daarentegen leerde mij dit veel over de wereld of dimensie waar deze
stemmen blijkbaar vandaan kwamen.
(meer daarover in hoofdstuk 4: WAT VERTELLEN DE STEMMEN ONS?)

Ook EVP-mededelingen over momenten uit de toekomst kon ik
een aantal keren constateren. Deze waren voor mij persoonlijk deste
bewijskrachtiger omdat hier sprake was van pas veel later verifieerbare
zaken, die mij op dat moment volstrekt onbekend waren.
Zo kreeg ik via EVP/DNG informatie over mijn twee toekomstige
kleinkinderen, lang vóórdat die werden geboren. Op 18 juni 2006 (mijn
dochter was toen net tweeënhalve maand zwanger) vroeg ik hoe de baby zou
gaan heten en of het een jongetje of meisje zou worden, hetgeen toen nog
absoluut niet bekend was.
Daarop antwoordde een EVP-stem: "het wordt een jongen, het wordt een
zoon". Ook werd mij verteld dat hij "Lars" zou gaan heten. Op 26 december
2006 werd inderdaad een kleinzoon geboren en zijn moeder had pas vrij laat
de naam "Lars" bedacht, zonder dat ik haar op enigerlei wijze hierover van
tevoren verteld had.
"het wordt een jongen, het wordt een zoon!"
Ook bij mijn tweede kleinkind stelde ik lang van tevoren op 5 november
2010 de vraag: "Hoe gaat de baby heten?", waarop het antwoord kwam:
"Thijs, ook heet ie Jelle" en "het wordt wel weer een jongen!". Zeven
maanden later werd Thijs Jelle geboren en ook nu weer was dit niet aan
mijn dochter van tevoren verteld. Het merkwaardige is dat pas twee weken
voor de geboorte van mijn 2e kleinzoon de tweede naam Jelle werd
bedacht...!
"Thijs, ook heet ie Jelle"
"het wordt wel weer een jongen"
Dit soort direkte persoonlijke bewijzen sterkten mijn mening dat de
EVP-stemmen blijkbaar over voorkennis of precognitieve informatie met
betrekking tot de toekomst beschikten. Dit paranormale verschijnsel van
helderzienheid in de toekomst heeft parapsychologen in het verleden de
belangrijke filosofische vraag doen stellen: Ligt de toekomst vast?
In hoofdstuk 6: DE FILOSOFIE ACHTER EVP ga ik over deze intrigerende vraag
verder uitgebreid in.
|