Hoofdstuk 14
________________________________________________________________________
De Digital Noise Generating - methode
(DNG)
In 2005 ontwikkelde Hans Kennis een
"Digital Noise Generating" opnametechniek voor EVP-verschijnselen, waarbij
langere dialogen en "gesprekken" met de stemmen mogelijk zijn. Deze
opnametechniek die gebruik maakt van z.g. "stochastische resonantie",
biedt veel meer mogelijkheden dan het vroegere EVP-onderzoek, waar slechts
incidenteel stemmen doorkwamen.
Het was Friedrich Jurgenson die al in
een vroeg stadium van onderzoek naar bandstemmen ontdekte dat stemmen veel
beter doorkwamen en afgeluisterd konden worden wanneer er een draaggolf
("noise") werd aangeboden tijdens de opname. Ook ikzelf merkte in 1973 dat
met oudere typen bandrecorders betere EVP-resultaten te bereiken waren,
waarschijnlijk omdat deze oudere bandrecorders geen ruisonderdrukking
hadden.
Een nieuwe verklaringsmogelijkheid
hiervoor kwam een aantal jaren geleden. In de V.S. deed Prof. Bart Kosko
recentelijk veel onderzoek naar het verschijnsel "stochastische
resonantie". Stochastisch betekent een willekeurig, random proces. Zeer
zwakke geluidssignalen kunnen door botsing met willekeurige, toevalsmatige
noise-deeltjes (zwakke of zware ruistonen) zo gaan resoneren dat de
amplitude of intensiteit van deze zwakke signalen dusdanig wordt verhoogd
dat ze boven de noise uitstijgen. Na wegfiltering van de noisetonen d.m.v.
een digitaal computerprogramma als b.v. Adobe Audition, blijft dan een
veel beter hoorbaar geluidssignaal over. Door stochastische resonantie
wordt het zwakke signaal net over de hoorbaarheidsgrens getild en is dan
beter verstaanbaar.
De theorie achter stochastische
resonantie bij EVP-verschijnselen zou kunnen zijn dat deze "stemmen" als
zeer zwakke geluidssignalen altijd al om ons heen zijn, maar door ons over
het algemeen zwakke menselijk gehoor niet kunnen worden gehoord. Pas bij
het laten resoneren van die signalen met een zware noise of ruis worden
deze onhoorbare stemmen na filtering beter hoorbaar. Daarmee zou het
EVP-verschijnsel deels een akoestisch te interpreteren verschijnsel kunnen
zijn.
Deze akoestische theorie verklaart
overigens niet de hele goede en duidelijke "A-stemmen", die een specifieke
"energiebundeling" lijken te zijn. Aangezien deze A-stemmen statistisch
gezien in verhouding het minst voorkomen en B- en C-stemmen het meest, kan
de akoestische theorie toch wel overeind blijven.
Met de interessante stochastische
resonantie-theorie begon ik
begin 2005 te experimenteren en ontdekte al snel dat er goed verstaanbare
EVP-stemmen ontstonden tijdens digitale microfoonopnames wanneer ik met
mijn toetsenbord heen en weer schoof. Blijkbaar waren deze aangeboden
"noise-tonen" (schuifgeluiden) van belang bij het krijgen van goede
EVP-stemmen. Na digitale wegfiltering van de noise bleven als residu goed
verstaanbare stemmen over.
Aangezien het daarbij gaat om het
digitaal genereren van noise-geluiden, noemde ik deze door mij ontwikkelde
methode: Digital Noise Generating (DNG-methode). DNG biedt de mogelijkheid
om over lange periodes een rechtstreekse duidelijke dialoog met de stemmen
op te bouwen, waarbij om de 2 of 3 seconden redelijk, tot goed
verstaanbare EVP-stemmen te horen zijn. Hiermee kunnen zelfs hele lange
zinnen worden afgeluisterd. Om een voorbeeld te geven van zo'n lange zin
(om de paar seconden een zinnetje):
 "Wil
je praten met mij? Je zegt het maar! Een betere stem kun je zo niet
hebben, je praat op aarde!"
Het merkwaardige is dat tijdens de
microfoonopnames deze schuifgeluiden absoluut niet op menselijke stemmen
lijken, maar alleen bij het afluisteren van de opname (play-back) te
herkennen zijn als duidelijke mannen-, vrouwen- of kinderstemmen! Na
verdere filtering, versterking en vertraging zijn het dan redelijk tot
goed verstaanbare stemmen geworden, die onmiskenbaar reageren op vragen
van de experimentator. Met andere woorden: in duidelijke interactie treden
met de experimentator. Dit laatste aspect is heel belangrijk en daarom
kunnen deze EVP-stemmen dan ook absoluut niet worden weggeredeneerd als
toevallige geluidsfragmenten uit de ether, inductie-effecten, etc.
Omdat het erop lijkt dat het
EVP-verschijnsel deels van akoestische aard is, heb ik de DNG-techniek
steeds meer proberen te perfectioneren door z.g. fijnafstemming, zowel op
het gebied van de aangeboden noise-tonen als de verdere filtering.
Sinds een aantal jaren gebruik ik voor
digitale microfoonopnames met de PC het programma "Adobe Audition" of
"Cool Edit". Daarbij experimenteer ik met een z.g. "Digital Noise
Generator", waarbij ik 4 verschillende microfoons gebruik, die
tegelijkertijd opnemen. Elk van de microfoons bestrijkt een bepaald
frequentiegebied (hoge tonen, middengebied en lage tonen) Daarmee probeer
ik ze zoveel mogelijk de verschillende frequentiegebieden van de
menselijke stem (20 Hz-8000 Hz) te laten overlappen. Naar believe kan ik
dan een of meerdere microfoons in- of uitschakelen. Een der microfoons is
bij wijze van experiment geplaatst in een lange koperen buis of hoorn en
daarmee zijn door specifieke resonantie goede EVP-stemmen te genereren.
Verder gebruik ik een soort houten
"klankkastje", waarop ik met diverse voorwerpen (dopjes) zachte
schuifgeluiden maak. De lengte van het aangeboden "schuifgeluid" bepaalt
dan tegelijk de lengte van de gesproken EVP-zin. Men moet deze stukjes
schuifgeluid echter niet te lang maken, omdat anders de EVP-zinnen ook te
lang worden en er meerdere entiteiten door elkaar gaan praten. Het is zaak
om de juiste lengte-verhouding van deze aangeboden schuifgeluiden
proefondervindelijk te bepalen.
DNG Filtertechniek
Het opgenomen ruwe geluidsmateriaal sla
ik eerst op (belangrijk!) en dat filter ik dan weer als volgt: Ik gebruik
daarbij Adobe Audition en zal de 9 stappen van digitale filtering en
versterking uitleggen (zie foto). Hiermee kan men een EVP-stem goed van de
achtergrondsruis losmaken en zwakke passages uit de zin apart versterken,
totdat de stem overal eenzelfde geluidsniveau bereikt (zoals ook bij
normale menselijke stemmen).
stap 1: de oorspronkelijke opname van
een EVP-stem. Deze is heel zwak en ligt in de achtergrondsruis. versterk
de gehele zin als volgt: in linker menu:
amplitude-amplify/fade-amplification 20dB-OK.
stap 2: de grafische frequentieband
(groen) is nu hoger geworden, maar de achtergrondsruis is nu ook
versterkt.
stap 3: selecteer nu helemaal rechts
(waar géén schuifgeluiden meer in zitten), met de rechter muisknop een
klein stukje en ga als volg te werk: in linker menu: noise
reduction-capture profile-select entire profile-OK.
stap 4: nu is de stem los van de ruisachtergrond, maar nog te zwak.
Herhaal: amplitude-amplify/fade-amplification 10dB-OK.
stap 5: de versterkte stem is nu beter
te beluisteren. Het is nu zaak om alle frequentiepieken op ongeveer
dezelfde hoogte te krijgen.
stap 6: dit doen we door met de rechter
muisknop de lage grafische pieken stuk voor stuk te selecteren. vervolgens
weer: amplitude-amplify/fade-amplification 5dB-OK.
stap 7: net zolang tot ze allemaal op
gelijke hoogte ongeveer liggen.
stap 8: tenslotte kan men nog de zachte
beginruis eruithalen: ruis selecteren en dan weer: noise reduction-capture
profile-select entire profile-OK.
stap 9: de stem, die oorspronkelijk
slecht verstaanbaar was, is nu redelijk tot goed verstaanbaar.
Soms willen critici doen geloven dat men
hiermee de stemmen "manipuleert", maar dat is klinkklare onzin. Ook bij de
normale bestaande telefoontechniek wordt gebruik gemaakt van versterking
en filtering, hetgeen goed te merken is bij b.v. transatlantische
telefoongesprekken, waarbij de stemmen zelfs luider zijn dan onze eigen
stem. De bovengenoemde filtertechniek werd ook wel gebruik om bijvoorbeeld
krasgeluiden of ruis uit oude grammofoonplaten met muziek of gesproken
woord te verwijderen. De muziek en woorden bleven daarbij goed intact en
veel beter te beluisteren. Het is wel zo dat met deze techniek stemmen
soms "beschadigd" kunnen worden door het weghalen van bepaalde
frequenties. Daarom moet men altijd de oorspronkelijke opname opslaan,
zodat deze ook nog op een andere manier gefilterd kan worden.
|
